|
|
LU
ME QUARTERI
Quant'è
viva, varia e ricca d'umanità la vita del quartiere!
Odi
festosi scampanii, l'allegro vociare dei bimbi e gli ormai familiari
suoni e rumori..
Ma,
quando il tocco della campana si fa triste, ognuno tace
raccogliendosi in mesta preghiera. |
Chi
stranu cuncirtinu
ccumincia
a-mmatinata:
mi
svigghia lu jadduzzu,
du
sceccu la ragghiata;
si
senti lu ruloggiu
e
sonunu i campani,
lu
jattu gnaulia
e
bbaiunu li cani;
vuciunu
nta strata
jucannu
i caruseddi,
si
mettunu a sparlari
li
tanti cummareddi;
la
ncunia rintrona,
battuta
du furgiaru,
bbanńa
u fruttaloru
e
canta lu scarparu;
nta
lu saluni sona
stunatu
un minnulinu,
assemi
a na chitarra
cumpleta
u cuncertinu.
Chi-ppreju
nto quarteri
pi
tutta la simana!
Ma,
quannu lentu sona
lu
toccu da campana,
ognunu
si rattrista,
si
signa cu la manu:
finisci
u cuncirtinu,
qualcunu
va...luntanu!
|
|