Poesiole dialettali
Or serie ora scherzose

 

 

Torna alla pagina di
Francesco Lazzara

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Home
E.mail

   

LU ME QUARTERI

 Quant'è viva, varia e ricca d'umanità la vita del quartiere!

Odi festosi scampanii, l'allegro vociare dei bimbi e gli ormai familiari suoni e rumori..

Ma, quando il tocco della campana si fa triste, ognuno tace raccogliendosi in mesta preghiera.

 

Chi stranu cuncirtinu

ccumincia a-mmatinata:

mi svigghia lu jadduzzu,

du sceccu la ragghiata;

 

si senti lu ruloggiu

e sonunu i campani,

lu jattu gnaulia

e bbaiunu li cani;

 

vuciunu nta strata

jucannu i caruseddi,

si mettunu a sparlari

li tanti cummareddi;

 

la ncunia rintrona,

battuta du furgiaru,

bbanńa u fruttaloru

e canta lu scarparu;

 

nta lu saluni sona

stunatu un minnulinu,

assemi a na chitarra

cumpleta u cuncertinu.

 

Chi-ppreju nto quarteri

pi tutta la simana!

Ma, quannu lentu sona

lu toccu da campana,

 

ognunu si rattrista,

si signa cu la manu:

finisci u cuncirtinu,

qualcunu va...luntanu!